توسط عدم توانایی در تأمین جهیزیه، بیکار بودن خواستگار و … از مشکلات زوج‌های نیازمندی است که تحت حمایت پروژه ازدواج آگاپتیک قرار گرفته‌اند.
امروزه مشکلات و مسائلی که بر سر راه جوانان وجود دارد گاهی آنها را برای امر خیر ازدواج بر سر دو راهی قرار می‌دهد.
عدم توانایی در تهیه جهیزیه، بیکار بودن خواستگار و شناخت کم از شرایط زندگی مشترک از دلایل تأخیر ازدواج است.
این دلایل در نیازمندان و به تازگی آسیب دیدگان از کرونا جدی‌تر هستند.
کارشناسان معتقدند با ادامه افزایش سن ازدواج، برخی از جوانان ممکن است تا چندین سال و حتی تا آخر عمر از نعمت داشتن همسر و خانواده بی‌بهره بمانند.
این روند آسیب‌های روحی، روانی، جسمی، اعتقادی و اجتماعی برای فرد و جامعه به همراه دارد.
برخی از جوانان مشتاق ازدواج مشکل اصلی خود را بیکار بودن خوستگار و نداشتن جهیزیه و برخی هم انتظارات و شرایط طرف مقابل مانند مهریه‌های سنگین، خانه، خودرو و… می‌دانند.
با این حال تهیه جهیزیه ارزان یا رایگان یکی از اساسی ترین مشکلات خانواده های نیازمند ایرانی به هنگام ازدواج است.
خرید همین جهیزیه که باید هدف آغاز زندگی جدید آنها باشد، سد زندگی جوانان شده است.
یکی از ماموریت های آگاپه کمک به ایجاد همکاری در بین موسسات خیریه و نیکوکاری در راستای توانمند سازی است. ولی با توجه به موقعیت اقتصادی، وضعیت معیشتی و وجود پاندمی کرونا بخش قابل توجهی از مردم کشورمان مخصوصا اقشار آسیب دیده بیشتر دچار مشکلات و آسیب شده اند.
آگاپه با هدف حمایت از ازدواج این جوانان آسیب دیده، پروژه ازدواج آگاپتیک را با ارائه مشاوره قبل از ازدواج و تامین شغل و درآمدزایی برای آنها تدارک دیده است .
مسئولان خیریه ها و سمن ها با ثبت‌نام زوج‌های نیازمند به حل معضلات خواستگار بیکار، عدم توانایی در تأمین جهیزیه و عدم دسترسی به آموزش و مشاوره کمک می‌کنند.
آگاپه در راستای اهدای جهیزیه به اقشار آسیب دیده و معرفی فرصت شغلی به آنها تاکنون مددجویانی از اقشار و اقلیت های مذهبی مختلف را مورد بررسی قرار داده است.
در ادامه داستان زندگی چند نفر از این زوج‌های نیازمند را می‌خوانید.
زهرا مادر ۵ فرزند و تبعه افغان است. از طرف هیچ سازمان یا ارگانی حمایت نمی شود فرزندانش محصل و بچه ها با سن کم کار می کنند که هزینه خوراک و تحصیل خود را تامین کنند.
رحیمه دختر خانواده سال آخر رشته انسانی است و برای شروع زندگی نیاز به جهیزیه دارد و همسر رحیمه با چرخ بار جابجا می کند که با وجود کرونا و تعطیلی مشاغل درحال حاضر کاری ندارد و درآمد خیلی کمی دارد. برادرهای رحیمه به جمع آوری بازیافت و کارگری مشغول هستند یکی از برادرها دچار بیماری است که باید تحت عمل جراحی قرار بگیرد تا بتواند تفس بهتری داشته باشد.
سپیده نیروی خدماتی بوده که در دوران کرونا بیکار شده است. پدر سپیده از یک چشم نابینا است و از چشم دیگری ۵۰ درصد بینایی دارد و بخاطر بیماری اعصاب تحت درمان است و نمی تواند برای امرار معاش کار کند. مادر سیپده به علت شکستگی دست نیاز به جراحی دارد و سابقه بیماری قلب هم دارند. این خانواده تحت پوشش کمیته امداد هستند و با یارانه ماهانه ۵۶۰ هزار تومان درآمد دارند. سپیده فرزند دوم خانواده می باشد و مشکلات این خانواده صدمه زیادی به ایشان وارد کرده و آنها توان تهیه جهیزیه را برای سپیده ندارد. او همچنین تمایل ندارد که خواستگار بیکار داشته باشد.
آگاپه بعنوان یک سازمان مردم نهاد معتقد است، انسانیت رنگ، نژاد، دین و مذهب نمی شناسد و مانع از کمک کردن به همنوع نمی گردد.
نظرات