فقط ۲ درصد از اقدامات بشر دوستانه برای کمک به محیط زیست در کل جهان موفق میشوند. تأمین غذا و سرپناه اگر زمینی وجود نداشته باشد عملا بیفایده است.
حامیان در مراسمی که هر سال بعد از روز شکرگزاری در آمریکا و برخی از کشورها برگزار میشود تا ۳ میلیارد دلار کمک نقدی میکنند.
با این حال سهم محیط زیست کمتر از ۲ درصد از کمک تمام نیکوکاران در جهان است.
خیرین ثروتمند و نیکوکاران به گسترش بهداشت و آموزش و تأمین غذا و پناهگاه بیشتر کمک میکنند.
اما همه اینها فقط در کره زمین معنی دارد.
اگر تغییرات آب و هوایی عملکرد زمین را مختل کند، بهترین بیمارستانها، مغذیترین غذاها و مستحکمترین پناهگاهها نمیتوانند به نیازمندان کمک کنند.
بنابراین حامیان در تنظیم سبد نیکوکاری خود باید کاملا هوشمندانه عمل کنند.
آنها میتوانند سهمی مساوی برای حمایت از محیط زیست در نظر بگیرند؛ به همان اندازهای که به بهداشت، آموزش و تأمین غذا اهمیت میدهند.
وضعیت وارونه در اقدامات بشر دوستانه محیط زیستی
ما باید ۹۹ درصد از کمکهای مان را به محیط زیست و یک درصد را به سایر موارد اختصاص دهیم.
این نظر برخی از کارشناسان محیط زیست است.
اما بررسی میزان کمک های بشر دوستانه برای مقابله با تغییرات آب و هوایی کاملا برعکس این وضعیت را نشان میدهد.
شاید بررسی برخی از آمارها در این مورد بد نباشد.
سالانه ۱۰ میلیون نفر بر اثر انتشار سوختهای فسیلی جان خود را از دست میدهند.
هر روز مناطق بیشتری که قبلا حاصلخیز و سرسبز بودند به بیابان خشک تبدیل میشوند.
هر ۱۸ روز یکبار، یک میلیارد دلار خسارت ناشی از تغییرات آب و هوایی به بار میآید.
هر ساله گروههایی از ساکنین مناطق مختلف به خاطر معضلات محیط زیست منطقه سکونت خود را به اجبار ترک میکنند و این خودش درگیریهای زیادی را به وجود آورده است.
با وجود چنین آمارهایی، اهدای کورکورانه کمک برای تأمین غذا، پناهگاه و گسترش بهداشت چندان اثربخش نیست.
علاوه بر این، همین درصد کوچک کمکهای بشر دوستانه در حیطه محیط زیست از طرف حامیان حقیقی و کسب و کارهای کوچک نوپا اهدا میشود.
خبری از دولتهای بزرگ، شرکتهای چند ملیتی و خیرین افسانهای نیست!
همه با هم برای محیطزیست
بیشترین میزان کمکی که برای مقابله با تغییرات آب و هوایی اهدا شده از طرف من و شماست!
یعنی تک تک آدمهایی که روی این سیاره شگفتانگیز زندگی میکنند.
البته این حمایت هم همیشه نقدی نیست؛ آموزش، فرهنگسازی و اقدامات عملی همچون پاکسازی دریاها هم جز حمایت محسوب میشوند.
بنابراین برعکس رخوت سازمان ملل که در همه برهههای حساس کنونی! بیشتر ابراز تأسف میکند، تلاشهای کوچک اما موثری در جریان هستند.
یکی از همین تلاشها در ایران طرح «دیجیکالا مهر» است.
در این ابتکار که توسط آگاپه و دیجیکالا اجرایی شده، حامیان با خرید کالاهای مورد نیاز سازمان های مردم نهاد معتبر از دیجیکالا، به آنها کمک میکنند.
اگر تغییرات آب و هوایی عملکرد زمین را مختل کند، بهترین بیمارستانها، مغذیترین غذاها و مستحکمترین پناهگاهها نمیتوانند به نیازمندان کمک کنند.
از آنجایی که ایران هم به شدت درگیر مشکلات محیط زیست است و از تغییرات آب و هوایی مصون نمانده، امکان کمکهای محیط زیستی در این طرح فراهم شده است.
این سرویس جالب ضمن افزایش شفافیت و اعتمادسازی در فضای نیکوکاری، میتواند گامی در راستای حفظ زمین باشد.
نظرات