نوآوری اجتماعی
در حال حاضر در عصری زندگی میکنیم که جامعه و مسائل اجتماعی با سرعت زیادی در حال تغییر هستند و توجه فعالان این عرصه به این موضوع از اهمیت زیادی برخوردار است.
نوآوریهای اجتماعی
در پاسخ به حل مسائل و نیازهای اجتماعی راهحلهای جدیدی ارائه میکند که
نسبت به راهحلهای قبلی مؤثرتر، کارآمدتر و یا حتی عادلانهتر باشد. امروزه علاوه بر نوآوریهای فناورانه،
نوآوریهای اجتماعی نیز از اهمیت خاصی برخوردارند.
نوآوریهای اجتماعی ایدهها، نهادها یا شیوههای جدیدی همچون شیوههای جدید فعالیت برای کاهش فقر و تبعیض،
یا خدمات و سازمانهای جدید برای مراقبت از بیماران هستندکه هدفشان حل مسائل اجتماعی است.
از نگاه مانزینی،
ما با این تغییرات شاهد موجی از نوآوریهای اجتماعی هستیم؛ فرآیند هم طراحیِ فراگیری که در آن راهحلهای جدیدی پیشنهاد و معانی جدیدی خلق میشوند.
مدل و مراحل فرآیند نوآوری اجتماعی
برای این فرآیند مراحل و مدلهای مختلفی وجود دارد که یکی از مشهورترین آنها
مدل مورای و همکاران است با فرآیندی ششمرحلهای که عبارتاند از:
- الهام و تشخیص: در این مرحله ریشههای مسئله شناسایی میشوند.
- ایدهپردازی و طرح پیشنهادی: گزینههای مناسب برای حل مسئله در نظر گرفته میشوند.
- طراحی نمونه اولیه: نمونه اولیه نوآوری اجتماعی طراحی میشود.روند پالایش و آزمایش ایدهها از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا تکرار آزمون و خطای ایده منتخب عملیاتی شدهدر سطح جامعه، علاوه بر اتلاف منابع، موجب افزایش بیاعتمادی نیز میشود.
- استقرار: به معنای تبدیل ایده به عمل روزمره است.در این مرحله بهمنظور پایداری مالی شرکت اجتماعی و یا خیریهای که نوآوری را به کار میبرد جریانهای درآمدی شناسایی میشوند و ظرفیتهای مردمی یکی از جریانهای درآمدی بسیار مهم سازمانهای مردمنهاد است.
- اجرا ایده در مقیاس وسیع
- تغییر نظاممند: این مرحله هدف نهایی نوآوری اجتماعی است، معمولاً تغییر نظاممند مستلزم تعامل عناصر بسیاری مانند نهضتهای اجتماعی، مدلهای کسبوکار، قوانین و مقررات، داده و زیر ساختها و روشهای کاملاً جدید از اندیشه و عمل است.
- در مسیر حل مسائل اجتماعی، نوآوریهای اجتماعی تلاش میکنند تا از طریق بهکارگیری و مشارکت دادن حداکثری مردم به میزان بیشتری به نیازهای اجتماعی پاسخ دهند. منظور از مشارکت مردمی در نوآوری اجتماعی مشارکت مردم در فرآیند توسعه و تداوم نوآوریهای اجتماعی است.
نظرات